มาครับเพื่อนๆ วันนี้อยากจะมาโม้เรื่องที่ไปสอบโทอิคมา คือเรื่องของเรื่องเนี่ย มันเริ่มจากตอนนั้นผมนึกอยากจะเปลี่ยนงานไง แล้วบริษัทดีๆ หลายที่เขาก็เรียกดูคะแนนโทอิคกันจัง เลยแบบ เอาวะ ลองดูซักตั้ง! เผื่อจะได้อัพเงินเดือนกับเขาบ้างอะไรบ้าง
เริ่มเตรียมตัวยังไง? โคตรมั่ว!
บอกตรงๆ ตอนแรกนี่งงเป็นไก่ตาแตกเลย ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี ไม่ได้แตะภาษาอังกฤษมาเป็นชาติแล้วมั้ง ฮ่าๆๆ ก็เลยลองไปเดินๆ ดูตามร้านหนังสือครับ ไปสอยตำราเตรียมสอบมาสองสามเล่ม เล่มที่เขาว่าดี เล่มที่แบบฝึกหัดเยอะๆ เอาหมด! แล้วก็เริ่มเลยครับ นั่งทำมันทุกวันหลังเลิกงาน วันละชั่วโมงสองชั่วโมงก็ยังดี แรกๆ นี่ผิดกระจายครับ ท้อใจเหมือนกันนะบางที
สิ่งที่ผมเน้นๆ เลยก็คือ:
- คำศัพท์: อันนี้คือแบบ ท่องสถานเดียวครับ ท่องมันเข้าไปศัพท์ที่ออกบ่อยๆ ผมจดใส่สมุดเล็กๆ พกไปอ่านตอนนั่งรถไฟฟ้าบ้าง ตอนเข้าห้องน้ำบ้าง ฮ่าๆๆ จริงจังเบอร์นั้นเลย
- แกรมม่า: ส่วนนี้ผมอาศัยทำแบบฝึกหัดเยอะๆ เอาครับ ทำไปเรื่อยๆ มันจะเริ่มจับทางได้เองว่า อ๋อ ประโยคแบบนี้ต้องใช้ tense ไหน โครงสร้างเป็นยังไง
- การฟัง: แรกๆ นี่ฟังไม่ทันเลยครับ สำเนียงก็มาสารพัด ทั้งอเมริกัน อังกฤษ ออสเตรเลีย ปวดหัวตึ้บ! ก็ใช้วิธีฟังซ้ำๆ ครับ เปิดไฟล์เสียงในหนังสือวนไป แล้วก็ลองดูพวกคลิปสั้นๆ ที่เป็นภาษาอังกฤษในเน็ตเอา (แต่ไม่เอาแบบมีซับไทยนะ ฝึกล้วนๆ)
- การอ่าน: พาร์ทนี้ยาวและน่าเบื่อมากสำหรับผม แต่ก็ต้องทนครับ พยายามจับใจความสำคัญให้ได้ ฝึกอ่านเร็วๆ เพราะเวลามันจำกัดจริงๆ
มีช่วงนึงนะ ทำข้อสอบเก่ากี่ชุดๆ คะแนนก็ไม่กระเตื้องเลย โคตรเซ็ง อยากจะเขวี้ยงหนังสือทิ้งไปให้รู้แล้วรู้รอด แต่คิดไปคิดมา เสียดายตังค์ ฮ่าๆๆ ก็เลยกัดฟันสู้ต่ออีกหน่อย
วันไปสอบจริง ตื่นเต้นชะมัด!
พอถึงวันสอบจริงนี่สิ ตื่นเต้นกว่าที่คิดเยอะเลยครับ ไปถึงศูนย์สอบแต่ไก่โห่ กลัวไปสาย บรรยากาศในห้องสอบนี่มันเงียบกริบ ได้ยินแต่เสียงปากกาขูดกระดาษกับเสียงคนพลิกข้อสอบ คือมันกดดันแบบบอกไม่ถูก ตอนทำพาร์ทฟังนี่ใจเต้นตึกตัก กลัวฟังไม่ทัน ส่วนพาร์ทอ่านนี่ก็ต้องแข่งกับเวลาสุดๆ ทำไปเหงื่อแตกไป
ตอนทำข้อสอบนี่มีหลุดๆ บ้างนะ บางข้อก็เดาล้วนๆ แบบว่าเวลามันจะหมดแล้ว คิดไม่ทันจริงๆ ก็ต้องปล่อยมันไป
ผลสอบออกมาแล้ว…รอด!
หลังจากทรมานกับการรอคอยอยู่ประมาณอาทิตย์นึงมั้ง ผลสอบก็ออกมาครับ ตอนไปรับผลนี่ใจสั่นเลย กลัวได้คะแนนเน่าๆ กลับมา ปรากฏว่า…เฮ้ย! คะแนนมันก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิดเว้ย! ดีใจจนแทบจะกระโดดตัวลอย ถึงจะไม่ใช่คะแนนเทพอะไรมากมาย แต่สำหรับผมที่เริ่มจากศูนย์ ผมว่ามันก็โอเคมากๆ แล้ว
สุดท้ายนี้ อยากจะบอกว่าใครที่กำลังคิดจะไปสอบโทอิค หรือกำลังเตรียมตัวอยู่ สู้ๆ นะครับ มันอาจจะเหนื่อย อาจจะท้อบ้าง แต่ถ้าเราตั้งใจจริง ผมเชื่อว่าทุกคนทำได้แน่นอน ของแบบนี้มันอยู่ที่ความสม่ำเสมอและการฝึกฝนล้วนๆ เลยครับ ส่วนตัวผมนะ การไปสอบครั้งนี้มันเหมือนได้ปลุกผีภาษาอังกฤษในตัวขึ้นมาอีกครั้งเลย อย่างน้อยก็ได้รื้อฟื้นอะไรไปเยอะเลยล่ะครับ!
