การเรียนรู้ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษสำหรับเด็กประถมถือเป็นรากฐานสำคัญ ทว่ายังมีข้อผิดพลาดทางไวยากรณ์บางประการที่พบได้บ่อยในกลุ่มวัยนี้ ทำให้ผู้ปกครองและคุณครูหลายท่านตั้งคำถามถึงวิธีการช่วยเหลือที่ได้ผล
ข้อผิดพลาดไวยากรณ์ภาษาอังกฤษขั้นพื้นฐานที่พบได้บ่อย
- การใช้กริยาช่องที่ 1 (Present Simple) โดยเฉพาะกับประธานเอกพจน์บุรุษที่สาม (He, She, It): เด็กมักลืมเติม s/es ที่ท้ายคำกริยา เช่น เขียนว่า “He go to school” แทนที่จะเป็น “He goes to school” หรือ “She eat rice” แทน “She eats rice”
- การใช้ Verb to be (is, am, are) ผิด: สับสนในการเลือกใช้ is, am, are ให้ถูกต้องตามประธาน เช่น “I are happy” หรือ “They is playing” แทนที่จะเป็น “I am happy” และ “They are playing”
- การเปลี่ยนรูปคำกริยาช่องที่ 2 (Past Simple) ไม่ถูกต้อง: กริยาช่อง 2 อาจเติม -ed หรือเป็นคำกริยาอปกติ เด็กอาจเผลอใช้กริยาช่องที่ 1 ทั้งหมด เช่น “Yesterday I eat noodles” หรือ “She run fast” แทน “Yesterday I ate noodles” และ “She ran fast”
- สับสนระหว่าง this/these และ that/those: มักใช้สลับกัน เช่น ชี้ของใกล้ตัวแล้วกล่าวว่า “That is a cat.” หรือชี้สิ่งของที่อยู่ไกลว่า “This is a bird.”
- ปัญหาการใช้คำนามเอกพจน์และพหูพจน์: ลืมเติม s/es ให้คำนามเมื่อต้องการรูปพหูพจน์ หรือในทางกลับกัน ใช้รูปพหูพจน์เมื่อประธานเป็นเอกพจน์ เช่น “These book are old” หรือ “My foots hurt” แทน “These books are old” และ “My feet hurt”
แนวทางการแก้ไขและเสริมสร้างความเข้าใจที่ถูกต้อง
การแก้ไขข้อผิดพลาดเหล่านี้ควรใช้วิธีเสริมสร้างความเข้าใจอย่างค่อยเป็นค่อยไป
- เน้นการฝึกฝนผ่านประโยคง่ายๆ เป็นประจำ: แนะนำให้เด็กฝึกแต่งหรือพูดประโยคที่ใช้โครงสร้างไวยากรณ์เป้าหมายบ่อยๆ เริ่มจากประโยคสั้นๆ ในชีวิตประจำวัน เช่น “He eats breakfast.”, “They are my friends.”, “I played football yesterday.” การฝึกฝนซ้ำๆ ช่วยให้เกิดความเคยชินและจดจำได้โดยอัตโนมัติ
- ใช้สื่อการสอนที่น่าสนใจ: เกม บัตรคำ บทเพลง หรือนิทานภาษาอังกฤษที่เน้นไวยากรณ์เฉพาะจุด สามารถดึงดูดความสนใจและทำให้การเรียนรู้สนุกสนานยิ่งขึ้น โดยไม่รู้สึกกดดัน
- ชื่นชมและแก้ไขอย่างเป็นธรรมชาติ: เมื่อพบข้อผิดพลาด ควรชมในความพยายามก่อน แล้วค่อยๆ แนะนำการใช้ที่ถูกต้องโดยยกตัวอย่างเสริม แทนที่จะติเตียนหรือแก้ความผิดให้บ่อยครั้งโดยไม่มีข้อมูลเพิ่มเติม
- ผูกโยงกับภาพ: การใช้ภาพประกอบเพื่อสอนความแตกต่าง เช่น ใช้รูปเด็กหนึ่งคนกับคำว่า “This boy is…”, “He has…” และรูปเด็กหลายคนกับคำว่า “These children are…”, “They have…” ช่วยให้เด็กเข้าใจความแตกต่างระหว่างเอกพจน์และพหูพจน์ รวมถึงการใช้สรรพนามและกริยาให้สัมพันธ์กันได้ชัดเจนยิ่งขึ้น
- สร้างเทคนิคช่วยจำ: สร้างกฎหรือบทกลอนง่ายๆ เพื่อช่วยให้เด็กจดจำ เช่น “He, She, It เติม s ชัดเจน” สำหรับ Present Simple หรือ “1 This, 2 These; 1 That, 2 Those” สำหรับการเลือกใช้คำบ่งชี้
การร่วมมือระหว่างบ้านและโรงเรียน
ความสม่ำเสมอและความร่วมมือจากทั้งที่บ้านและโรงเรียนเป็นปัจจัยสำคัญ ผู้ปกครองสามารถทบทวนบทเรียน สร้างโอกาสใช้ภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวันอย่างง่ายๆ เช่น การเรียกชื่อสิ่งของ ร่วมกับโรงเรียนที่มุ่งเน้นการสอนไวยากรณ์ผ่านกิจกรรมและการฝึกปฏิบัติจริง แนวทางที่ต่อเนื่องนี้จะช่วยเสริมแรงให้เด็กค่อยๆ ปรับปรุงและแม่นยำในไวยากรณ์ภาษาอังกฤษมากขึ้น
การทำความเข้าใจธรรมชาติการเรียนรู้ของเด็กประถมและใช้วิธีการที่เหมาะสม จะช่วยเปลี่ยนความท้าทายด้านไวยากรณ์ให้เป็นโอกาสในการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษให้แข็งแรงตั้งแต่วัยเริ่มต้นได้อย่างยั่งยืน
