จุดเริ่มต้นความท้อใจกับคะแนน Listening
คือเรื่องของเรื่องมันเริ่มจากคะแนน TOEIC พาร์ทฟังผมนี่แบบ… โอ้โห พูดแล้วจะร้องไห้ คือฟังไม่ออกเลยครับ ส่วนใหญ่เดามั่วล้วนๆ ตอนแรกก็คิดว่าเออ เราก็ฟังเพลงสากล ดูหนังฝรั่งซับไทยบ่อยๆ น่าจะพอถูไถไปได้ แต่พอผลสอบออกมานี่หน้าชาเลยครับ คะแนนมันฟ้องว่าที่ทำมาทั้งหมดมันยังไม่พอจริงๆ
ลงมือจริงจังกับการฝึกฝน
หลังจากเฟลไปพักใหญ่ ผมก็เริ่มตั้งสติใหม่ครับ คิดว่าถ้าปล่อยไว้แบบนี้ไม่รอดแน่ๆ เลยเริ่มหาข้อมูลจริงจังว่าคนอื่นเขาเตรียมตัวกันยังไง สิ่งแรกที่ผมทำคือ ไปสอยหนังสือเตรียมสอบ TOEIC มาเลยครับ เอาแบบที่มีข้อสอบเยอะๆ โดยเฉพาะพาร์ทฟังนี่ผมกะว่าจะอัดให้เต็มที่
ขั้นตอนการฝึกของผมก็ประมาณนี้ครับ:
- ทำข้อสอบจับเวลา: อันนี้สำคัญมาก ต้องทำให้เหมือนสอบจริงที่สุด ผมจะตั้งนาฬิกาจับเวลาเลยครับ พยายามมีสมาธิ ไม่วอกแวก
- ตรวจคำตอบแบบละเอียด: พอทำเสร็จ ไม่ใช่แค่ดูว่าถูกกี่ข้อนะครับ ผมจะมานั่งดูเฉลยละเอียดเลยว่าข้อที่ผิด ผิดเพราะอะไร ฟังไม่ออกตรงไหน หรือโดนหลอกตรงไหน
- ฟังซ้ำและอ่านสคริปต์: นี่คือหัวใจเลยครับ! ข้อที่ผิด หรือข้อที่ถูกแบบงงๆ ผมจะกลับไปฟังซ้ำหลายๆ รอบมากๆ แล้วก็เปิดสคริปต์อ่านตามไปด้วย พยายามทำความเข้าใจว่าเขาพูดว่าอะไร สำเนียงเป็นยังไง คำศัพท์ที่ไม่รู้ก็จดไว้เลย
- เน้นจุดอ่อน: อย่างผมเนี่ย ตอนแรกๆ พาร์ทที่เป็นบทสนทนาสั้นๆ กับพวกประกาศหรือ talk ยาวๆ นี่คือพังมาก ผมก็จะเน้นทำข้อสอบเฉพาะส่วนนั้นซ้ำๆ จนเริ่มจับทางได้
- สะสมคำศัพท์: พอทำไปเรื่อยๆ ก็จะเริ่มเห็นแล้วว่าศัพท์ที่ออกบ่อยๆ มันมีอะไรบ้าง พวกศัพท์ในออฟฟิศ ในชีวิตประจำวัน การเดินทาง ผมก็จดๆ แล้วก็พยายามท่องจำครับ
ช่วงแรกๆ นี่ท้อมากครับ ทำแล้วก็ยังผิดเยอะอยู่ แต่ก็กัดฟันทำต่อไปเรื่อยๆ ทำมันทุกวันครับ วันละชุดสองชุด แล้วแต่เวลาจะอำนวย ผมไม่ได้ไปลงคอร์สเรียนแพงๆ ที่ไหนเลยนะ อาศัยวินัยล้วนๆ บางทีก็เปิดพวกคลิปฝึกฟัง TOEIC ในยูทูปตอนเดินทางบ้าง ตอนก่อนนอนบ้าง ให้หูมันชินสำเนียง
ผลลัพธ์ที่ค่อยๆ ปรากฏ
หลังจากที่ฝึกแบบนี้มาได้สักพักใหญ่ๆ เอ้อ… มันเริ่มเห็นผลครับ! จากที่เคยฟังไม่รู้เรื่องเลย ก็เริ่มจับใจความสำคัญได้มากขึ้น เริ่มเดาทางข้อสอบถูกมากขึ้น เสียงต่างๆ ที่เคยฟังเหมือนเป็นเสียงรบกวน ก็เริ่มแยกแยะออกว่าเป็นคำพูดของคนนู้นคนนี้ สำเนียงต่างๆ ทั้งอเมริกัน อังกฤษ ออสเตรเลีย แคนาดา ก็เริ่มคุ้นเคยมากขึ้น จากที่เคยมั่วก็เริ่มมั่นใจขึ้นมาบ้าง ตอนทำข้อสอบก็ไม่ลนลานเหมือนเมื่อก่อนแล้วครับ
ผมไม่ได้เก่งภาษาอังกฤษขึ้นมาในทันทีทันใดนะครับ แต่มันคือการฝึกฝนที่ถูกทางและสม่ำเสมอจริงๆ ความอดทนคือคีย์สำคัญเลย มันเหมือนเราออกกำลังกายแหละครับ ทำแรกๆ ก็ปวดเมื่อยไปหมด แต่พอทำไปเรื่อยๆ ร่างกายมันก็แข็งแรงขึ้นเอง
บทสรุปและสิ่งที่อยากฝาก
สุดท้าย คะแนน TOEIC พาร์ทฟังของผมก็ขยับขึ้นมาอยู่ในระดับที่น่าพอใจครับ อาจจะไม่ได้เต็มหรือเพอร์เฟคอะไรขนาดนั้น แต่มันดีขึ้นกว่าเดิมเยอะมากจนผมภูมิใจกับตัวเองเลยล่ะครับ สิ่งที่อยากจะบอกก็คือ การฝึกฟัง TOEIC มันไม่มีทางลัดจริงๆ ครับ ต้องอาศัยความขยัน ความอดทน และการฝึกฝนอย่างถูกวิธี ใครที่กำลังท้ออยู่ ผมอยากให้ลองฮึดสู้อีกสักตั้งนะครับ ลองเอาวิธีของผมไปปรับใช้ดูได้นะครับ ไม่ต้องเป๊ะๆ ตามนี้ก็ได้ หาแนวทางที่ตัวเองถนัดแล้วลุยเลยครับ สู้ๆ ครับ!
