สวัสดีครับทุกคน วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ลองไปสอบ TOEIC แบบบ้านๆ ของผมเอง เผื่อใครกำลังคิดๆ อยู่ว่าจะไปลองดีมั้ย
เรื่องของเรื่องคือ อยู่ดีๆ ก็นึกครึ้มอกครึ้มใจ อยากจะวัดระดับภาษาอังกฤษตัวเองดูซะหน่อย เห็นใครๆ เขาก็สอบกัน ไอ้เราก็อยากจะรู้กับเขาบ้างว่ามันเป็นยังไง
พอตัดสินใจได้ปุ๊บ ก็เริ่มเลยครับ… เริ่มหาข้อมูลก่อนเลย!
ตอนแรกก็คิดในใจง่ายๆ ว่าเออ คงไม่ยากเท่าไหร่หรอกน่า ก็แค่ภาษาอังกฤษที่เราก็เรียนๆ กันมา แต่พอไปดูแนวข้อสอบเท่านั้นแหละ โอ้โห… ศัพท์แสงเอย แกรมม่าเอย บางอันก็ลืมไปหมดแล้ว บางอันก็ไม่เคยเห็นหน้าค่าตามาก่อนเลย
ช่วงเตรียมตัวนี่บอกเลยว่าทุลักทุเลพอสมควรครับ ผมก็ไปขุดๆ ค้นๆ หนังสือเก่าสมัยเรียนมาปัดฝุ่นบ้าง ดูคลิปสอนเทคนิคในยูทูบบ้าง โหลดแอปมาลองทำข้อสอบดูบ้าง ทำไปก็งงไปบ้าง ถูกบ้างผิดบ้าง ก็ว่ากันไป
ตั้งใจไว้ซะดิบดีว่าจะอ่านหนังสือทุกวัน วันละชั่วโมงสองชั่วโมง แต่เอาเข้าจริง… แหม งานมันยุ่งบ้าง ขี้เกียจบ้าง ดูซีรีส์เพลินบ้าง สรุปคืออ่านได้ไม่ตามเป้าเท่าไหร่หรอกครับ ฮ่าๆๆ
ถึงวันสมัครสอบจริงจัง
อันนี้ก็ต้องเลือกศูนย์สอบ เลือกวันเวลาที่สะดวก ตอนสมัครก็กรอกข้อมูลนู่นนี่นั่น จ่ายตังค์เรียบร้อย ก็ได้ใบนัดมานอนกอดไว้หนึ่งใบ ความรู้สึกตอนนั้นคือแบบ เอาวะ! มาถึงขั้นนี้แล้ว ต้องไปให้สุด!
ก่อนวันสอบหนึ่งวัน ผมก็พยายามไม่ทำอะไรหนักๆ พักผ่อนให้เต็มที่ เตรียมเอกสาร เตรียมดินสอ 2B ยางลบ นาฬิกา (แบบเข็มนะ เขาไม่ให้เอาดิจิทัลเข้า) ของพวกนี้สำคัญมากครับ อย่าลืมเด็ดขาด
แล้วก็มาถึงวันสอบจริง… ตื่นเต้นกว่าที่คิดไว้เยอะเลย!
ไปถึงศูนย์สอบคนเยอะมาก ทุกคนดูมุ่งมั่นตั้งใจกันสุดๆ เห็นแล้วก็แอบเกร็งเล็กน้อย พอเข้าไปในห้องสอบ บรรยากาศมันเงียบกริบ ได้ยินแต่เสียงหายใจของตัวเองกับเสียงพลิกกระดาษเบาๆ
พอเริ่มสอบพาร์ทฟังเท่านั้นแหละครับ หูตั้งเลยทีเดียว ช่วงแรกๆ ก็พอฟังทันอยู่หรอกครับ สำเนียงก็มีหลากหลาย แต่พอไปข้อหลังๆ ชักจะเริ่มเร็วขึ้น แถมบางทีพูดรวบคำอีกต่างหาก มีมึนๆ เบลอๆ ไปบ้างเหมือนกันครับ ยอมรับเลย
переходя к части чтения… о боже!
ส่วนพาร์ทการอ่านนี่ไม่ต้องพูดถึงครับ ยาวเป็นหางว่าว ทั้งบทความ ทั้งแกรมม่า ทั้งเติมคำในช่องว่าง อ่านจนตาลายไปหมด บางอันก็ต้องเดาล้วนๆ เพราะเวลาเหลือน้อยเต็มทีแล้ว พยายามทำทุกข้อให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
ตอนทำข้อสอบนี่เวลามันเดินเร็วจริงๆ นะครับ เผลอแป๊บเดียว อ้าว! จะหมดเวลาแล้ว มีบางข้อที่ทำไม่ทันจริงๆ ก็ต้องฝนดิ่งไปตามระเบียบ
สอบเสร็จ… โล่งอกไปที!
พอเจ้าหน้าที่ประกาศหมดเวลาสอบนี่คือแบบ… เฮ้ออออ! จบซะที เดินออกจากห้องสอบแบบมึนๆ แต่ก็รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก เหมือนยกภูเขาออกจากอก
หลังจากนั้นก็รอผลสอบครับ ช่วงรอนี่มันก็จะลุ้นๆ หน่อย เข้าเว็บเช็คผลมันทุกวันเลยก็ว่าได้ อยากรู้เร็วๆ ว่าที่เราพยายาม (บ้างไม่พยายามบ้าง) ไปนั้น มันจะออกมาเป็นยังไง
และแล้วผลสอบก็ออกมา…
พอเห็นคะแนน… ก็… อืมมมม ก็ตามสภาพการเตรียมตัวแหละครับ ฮ่าๆๆ ไม่ได้ดีเลิศประเสริฐศรีอะไรมากมาย แต่ก็ไม่ได้แย่จนรับไม่ได้ ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีครับ ได้รู้จุดอ่อนตัวเองเยอะเลยว่าต้องไปพัฒนาตรงไหนบ้าง
ถามว่าเข็ดมั้ยกับการสอบ TOEIC? ก็ตอบเลยว่าไม่เข็ดนะ ถ้ามีโอกาส มีเวลาเตรียมตัวดีๆ อีกหน่อย อาจจะไปลองแก้มืออีกสักครั้งดูก็ได้
แต่ที่แน่ๆ คือการไปลองสอบครั้งนี้ทำให้รู้ซึ้งเลยครับว่าภาษาอังกฤษมันสำคัญจริงๆ ในชีวิตประจำวันและการทำงาน ถ้าเราสื่อสารได้คล่องแคล่ว โอกาสดีๆ ก็มีเข้ามามากขึ้นแน่นอน
ก็ประมาณนี้แหละครับ ประสบการณ์การไปลองสอบ TOEIC ของผม ใครที่กำลังจะไปสอบก็ขอให้โชคดีนะครับ เตรียมตัวไปให้พร้อม ทำให้เต็มที่ อย่าเอาอย่างผมที่เตรียมตัวแบบกระท่อนกระแท่นมาก ฮ่าๆ สู้ๆ ครับ!
