เอาล่ะ วันนี้จะมาเล่าเรื่องที่ไปสอบโทอิคมาสดๆ ร้อนๆ เลย คือเรื่องของเรื่องมันเริ่มจากความจำเป็นล้วนๆ ไม่ได้อยากจะสอบอะไรกับเขาหรอก แต่บริษัทดันต้องการผลคะแนนซะงั้น ก็เลยต้องตะเกียกตะกายไปสอบกับเขาสักหน่อย
ช่วงเตรียมตัวก่อนลงสนามจริง
ขั้นแรกเลยนะ คือการตั้งสติ ฮ่าๆๆ ไม่ใช่สิ ขั้นแรกจริงๆ คือไปหาข้อมูลก่อนว่าไอ้เจ้าโทอิคเนี่ยมันหน้าตาเป็นยังไง สอบอะไรบ้าง ตอนแรกก็มึนตึ้บเลย ศัพท์แสงอะไรก็ไม่รู้เยอะแยะไปหมด ผมก็เริ่มจากไปสอยหนังสือเตรียมสอบมาก่อนเลย เลือกเล่มที่เขาว่าดีๆ กันนั่นแหละ เปิดมาหน้าแรกก็ท้อแล้ว ตัวหนังสือยั้วเยี้ยไปหมด แต่ก็เอาน่ะ กัดฟันสู้!
ผมแบ่งเวลาอ่านหนังสือทุกวันนะ อย่างน้อยวันละชั่วโมง สองชั่วโมงก็ว่าไป ส่วนใหญ่จะเน้นไปที่พาร์ทฟังกับพาร์ทอ่าน เพราะเป็นจุดอ่อนของตัวเองเลย
- พาร์ทฟัง (Listening Comprehension): อันนี้ทรมานสุดๆ ตอนแรกฟังไม่ทันเลย เหมือนเขาพูดภาษาอะไรก็ไม่รู้เร็วปรื๋อๆ ผมใช้วิธีโหลดพวกไฟล์เสียงข้อสอบเก่าๆ มาฟังซ้ำๆ ฟังมันอยู่นั่นแหละ ฟังจนหลอน บางทีก็เปิดพวกคลิปภาษาอังกฤษสั้นๆ ในยูทูปดูบ้าง ให้หูมันชินสำเนียง แรกๆ ก็จับใจความไม่ได้หรอก อาศัยเดาล้วนๆ หลังๆ พอมันเริ่มชิน เออ มันก็เริ่มฟังออกเป็นคำๆ บ้างนะ
- พาร์ทอ่าน (Reading Comprehension): ปวดหัวไม่แพ้กันเลยกับพาร์ทนี้ โดยเฉพาะเรื่องแกรมม่า โอ้ยยยย อะไรมันจะเยอะแยะขนาดนั้น ผมก็พยายามทำความเข้าใจพวก Tense ต่างๆ การใช้บุพบท คำเชื่อม อะไรพวกเนี้ย แล้วก็ท่องศัพท์ครับพี่น้อง ท่องมันเข้าไป วันละสิบคำ ยี่สิบคำก็ว่าไป เขียนแปะไว้ทั่วห้องเลย เวลาทำข้อสอบเก่าๆ ก็พยายามจับเวลาด้วย เพราะข้อสอบมันเยอะมาก ทำไม่ทันนี่จบเห่เลยนะ
การซ้อมทำข้อสอบเก่าสำคัญมาก! ผมนี่ปรินท์ข้อสอบเก่ามาเป็นตั้งๆ เลย ทำแล้วก็ตรวจ ตรวจแล้วก็ดูว่าผิดตรงไหน ผิดเพราะอะไร ทำไมถึงตอบข้อนั้น แรกๆ นี่ผิดกระจุยกระจายเลยนะ คะแนนออกมานี่แทบร้องไห้ แต่ก็ไม่ท้อ ทำมันไปเรื่อยๆ จนคะแนนมันเริ่มดีขึ้น ก็ค่อยมีกำลังใจหน่อย
วันลงสนามจริง ณ ศูนย์สอบ
คืนก่อนสอบนี่นอนไม่ค่อยหลับเลย ตื่นเต้นไงไม่รู้ กลัวทำไม่ได้ กลัวลืมที่อ่านมาทั้งหมด ตื่นเช้ามาก็พยายามทำตัวให้สบายๆ กินข้าวเช้าไปแบบงงๆ พอไปถึงสนามสอบ โอ้โห คนเยอะยังกับมด แต่ละคนหน้าตาดูมุ่งมั่นกันสุดๆ ผมก็เดินตามๆ เขาไป ทำตามขั้นตอนที่เจ้าหน้าที่บอก ฝากของ ตรวจเอกสาร ถ่ายรูป ทุกอย่างดูเป็นระบบระเบียบดี
พอเข้าไปในห้องสอบเท่านั้นแหละ บรรยากาศมันเงียบกริบเลยนะ ได้ยินแต่เสียงหายใจตัวเอง ฮ่าๆๆ เจ้าหน้าที่ก็อธิบายกฎระเบียบต่างๆ แล้วก็เริ่มแจกข้อสอบกับกระดาษคำตอบ ตอนนั้นใจเต้นตึกตักๆ เลย พยายามตั้งสติ สูดหายใจลึกๆ
ตอนเริ่มทำข้อสอบพาร์ทฟัง ผมก็พยายามตั้งใจฟังสุดชีวิตเลยนะ บางข้อก็ง่าย บางข้อก็ยาก ต้องอาศัยเดาบ้าง แต่ก็พยายามทำให้ดีที่สุด พอจบพาร์ทฟังปุ๊บ ก็ต่อด้วยพาร์ทอ่านเลย อันนี้แข่งกับเวลาสุดๆ ก้มหน้าก้มตาทำ เปิดหน้ากระดาษกันให้พรึ่บพรั่บ ผมพยายามบริหารเวลาให้ดี ข้อไหนทำไม่ได้ก็ข้ามไปก่อน แล้วค่อยกลับมาดูถ้ามีเวลาเหลือ
ตอนทำข้อสอบนี่มันเหมือนอยู่ในโลกอีกใบเลยนะ ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น โฟกัสอยู่แค่กับข้อสอบตรงหน้า จนกระทั่งเจ้าหน้าที่ประกาศหมดเวลาสอบนั่นแหละ ถึงได้ถอนหายใจออกมาดังๆ เฮ้อออ เสร็จซะที!
หลังสอบและสิ่งที่ได้เรียนรู้
ออกจากห้องสอบมานี่โล่งสุดๆ เลย เหมือนยกภูเขาออกจากอก แต่ก็แอบลุ้นอยู่เหมือนกันนะว่าคะแนนจะออกมาเป็นยังไง ก็ได้แต่รอผลสอบตามกำหนด ตอนที่ผลสอบออกมาแล้วเห็นคะแนนตัวเอง เออ มันก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิดนะ ถึงจะไม่สูงเวอร์วังอลังการ แต่ก็อยู่ในเกณฑ์ที่เอาไปยื่นบริษัทได้แล้ว
สิ่งที่ได้จากการไปสอบโทอิคครั้งนี้ นอกจากคะแนนแล้ว ผมว่ามันคือเรื่องของวินัยในการเตรียมตัวนะ การบังคับตัวเองให้อ่านหนังสือ ทำแบบฝึกหัดทุกวัน มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย แต่พอเราทำได้ มันก็ภูมิใจในตัวเองเหมือนกันนะ แล้วก็ได้รู้ว่าจริงๆ แล้วเราก็ทำได้นี่หว่า ถ้าเราตั้งใจจริง
ถ้าให้แนะนำคนที่กำลังจะไปสอบนะ ผมว่าการฝึกทำข้อสอบเก่าเยอะๆ นี่ช่วยได้จริงๆ แล้วก็อย่าไปเครียดมาก ทำใจให้สบายๆ ตอนสอบก็มีสติ อย่าลนลาน ค่อยๆ ทำไปทีละข้อ ส่วนเรื่องเทคนิคอะไรต่างๆ ผมว่ามันก็แล้วแต่คนถนัดนะ ลองหาแนวทางของตัวเองดู
สรุปแล้ว ประสบการณ์การสอบโทอิคของผมก็ประมาณนี้แหละครับ เหนื่อยหน่อย ท้อบ้าง แต่สุดท้ายก็ผ่านมาได้ ใครที่กำลังจะสอบก็สู้ๆ นะครับ เป็นกำลังใจให้!
